Erwin en Kelly's (ver)bouwavontuur

 
HomeWie zijn wij?
Hoe het begon
 
Paperassen
 
De sleutels
Huis en tuin
Kelder
Gelijkvloers
Verdieping
Garage
Schuur
 
Plannen
 
De werken
 
Ontdekkingen
 

De sleutels

Op 23 mei 2007 om 17u30 's avonds was het dan zover. De akte werd verleden en we kregen de sleutels van ons huis. Spannend!!! Wij moesten echter al om 17u bij de notaris zijn zodat eerst de hypotheekakte verleden kon worden en we nog eventuele vragen zouden kunnen stellen vooraleer de aankoopakte verleden zou worden in aanwezigheid van de verkopers en hun notaris,

In de akte stond niets vermeld van keuringsbewijs van de mazoutton dat voorgelegd diende te worden door de verkopers. Onze notaris heeft dan maar eerst eigenhandig gecontroleerd of dit wel in orde was. Gelukkig voor ons (en hem) was dat in orde en moest hij de akte niet aanpassen.

Voordat de akte voorgelezen werd, kregen we van het immo-kantoor nog een 50-tal postkaartjes om vrienden en familie van onze adreswijziging op de hoogte te brengen. Daarna werd de akte verleden zoals dat zo mooi heet, mochten (moesten) we de nodige handtekeningen en paraffen zetten en was het huis van ons. Ons eigen huis en de komende 20 jaar slaafjes van de bank ;-). Wij kregen de sleutels via de man van het immo-kantoor en konden op ontdekkingstocht in ons huis, dat dachten we toch...

Aangekomen aan ons huis probeerden we de sleutels achtereenvolgens op de voordeur (deur ging niet open) en op de winkeldeur (deur ging ook niet open). We begonnen ons al vragen te stellen of we wel de juiste sleutels hadden gekregen. Dan maar op de achterdeur proberen. Joepie, de sleutel paste. Echter, de vreugde was slechts van korte duur. We kregen de sleutel niet gedraaid. Hoe moesten we nu in ons eigen huis binnengeraken? Moesten we nu al een raam stukslaan om binnen te geraken?
Als we nu eens ervan uitgingen dat de achterdeur niet op slot was, dan konden we die waarschijnlijk gewoon opendoen. Als er maar een klink was aan de buitenkant... Enkel het gedeelte aan de binnenkant stak nog op de deur. Gelukkig had ik wat materiaal bij en ook een tang om de klink te draaien. En zie, het wonder geschiedde, we waren eindelijk binnen in ons eigen huis.

Deze klink zou dus voor een nacht de enige (werkende) sleutel van ons huis zijn die we hadden. Maar op onze eerste ontdekkingstocht door het huis troffen we wel de sleutels van de andere deuren aan. De volgende morgen gingen we toch alle sloten van de buitendeuren vervangen, dus voor 1 nachtje kon het huis zo wel blijven staan. Weglopen zou het waarschijnlijk toch niet.

We hebben natuurlijk zelf ook foto's gemaakt van ons huis. Je kan de foto's in een grove onderverdeling bekijken door een van de delen links aan te klikken.

En dan kon het plannen beginnen...